CIAŁO JAKO MEDIUM
POKAZ FINAŁOWY

13 listopada (piątek) o godzinie 19.00 na deskach Teatru ROZBARK podsumowanie autorskiego projektu Anny Piotrowskiej „Ciało jako medium”, finansowanego w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Myśl w ruchu”.

W marcu 2015 Teatr ROZBARK rozpoczął realizację autorskiego projektu Anny Piotrowskiej „Ciało jako medium”, finansowanego w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Myśl w ruchu”. Program adresowany był do młodzieży licealnej,  partnerami projektu były trzy bytomskie szkoły: I LO im. Jana Smolenia, Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2, IV LO im. Bolesława Chrobrego. Projekt realizowany był w Teatrze ROZBARK i w szkołach partnerskich, zakończy się pokazami powarsztatowymi na scenie Teatru ROZBARK 13 listopada 2015.

Głównym celem programu było poszerzenie wiedzy uczniów szkół partnerskich z zakresu teatru tańca i ruchu, poprzez nieodpłatne wykłady, seminaria i warsztaty praktyczne dotyczące cielesności, ruchu i pracy nad świadomością ciała.

Ponadto projekt służył integrowaniu bytomskiej młodzieży poprzez sztukę tańca. W ramach programu uczniowie mieli możliwość obejrzenia 19 spektakli (zarówno z repertuaru Teatru, jak i przedstawień gościnnych), po których odbywały się spotkania Dyskusyjnego Klubu Sztuki Tańca „dekatesy”.

Program wieczoru:„Ja KOB.”

koncepcja, choreografia:

Katarzyna Kostrzewa/ Laboratorium ciało z głosu

 wykonanie:

Natalia Boguś, Justyna Brożek, Michalina Brzezińska, Kinga Dudziuk, Marta Kawczak, Agata Laszczyk, Magdalena Matysek, Anna Słomka, Martyna Zakrzewska, Karolina Ziętek

czas: 20 min. 

Matka, siostra, córka, przyjaciółka.

Kilka kobiet w różnym wieku.

Kim są?

Powiewem wieczności, której kobiecość jest stałym nieodłącznym elementem.

Przybierającym różne formy, a jednak niezmiennym i ponadczasowym.

Zależnością, oczekiwaniem, wsparciem.

Są jednością, pomimo, iż każda z nich stanowi odrębną całość.

Reprezentują cały znany nam i nieznany świat.

Są wszystkim i niczym.

Etiuda jest efektem kilkumiesięcznej pracy wielu kobiet – artystek. Praca nad etiudą obejmowała szeroko zakrojone poszukiwania na płaszczyźnie tańca, ruchu, posługiwania się głosem, oddechem, artykulacją. Jej końcowa forma stanowi kolaż najciekawszych odkryć
i wrażeń z badania wzajemnych zależności głosu i ruchu w pracy scenicznej. Powstała forma zrodziła się z autentycznych poszukiwań coraz to nowszych środków wyrazu, które wpłynęły na wspieranie i budowanie scenicznej treści. Temat kobiecości pojawił się spontanicznie
w trakcie pracy nad etiudą. Zderzenie kobiet i dziewcząt w różnym wieku pozwoliło nam dostrzec różnice w myśleniu o ciele. Zaowocowało również odkryciem odmiennego postrzegania roli kobiecości w codziennych działaniach.

        Katarzyna Kostrzewa

„Deszcze niespokojne”.

koncepcja, choreografia: 

Kamil Bończyk/ Laboratorium przedmiotu

                                      wykonanie:                                            Wiktoria Choińska, Karolina Grzegorzewicz, Wiktoria Łucja Łuczak, Bożena Suwaj

muzyka:

dźwięk deszczu,

czas: 25 min.

Pokaz z warsztatów laboratoryjnych utrzymany zostanie w charakterze performatywnym z zastosowaniem działań ruchowych oraz scen wykorzystujących elementarne zadania aktorskie. Uczestnicy wykażą się wiedzą i umiejętnościami jakie nabyli podczas całości trwania kursu, którego głównym założeniem było obcowanie z przedmiotem w celu nadania mu możliwie szerokiej gamy zastosowań, możliwości i metafor. Przedmiot w założeniu stać się miał nowym medium przekazu kooperującym z ciałem i emocją, tak aby mógł zaistnieć jako pełnoprawny partner dla wykonawcy jak i źródło przekazu. Pokaz jest więc nie tyle efektem końcowym, a raczej kolejnym etapem procesu, podczas którego uczestnicy zostaną postawieni w zupełnie innej sytuacji jaką jest realizowanie pewnych zadań w konfrontacji z publicznością. Całość naszej pracy inspirowana jest twórczością Tadeusza Kantora, Wsiewołoda Meyerholda, posiłkujemy się także dokonaniami Konstantego Stanisławskiego i Michaiła Czechowa.
                                                                         Kamil Bończyk

„Jesteś taka młodziutka, taka delikatna, taka biała, że właściwie mogłabyś leżeć w tej trumnie”.

koncepcja, choreografia: 

Piotr Mateusz Wach / Laboratorium ciało jako medium

wykonanie:  

Anna Banasik, Jadwiga Krowiak, Laura Mikuda, Katarzyna Mikulec, Justyna Mucha, Anna Orkisz, Martyna Sroczyńska, Laura Szewczyk, Anna Wachlarz, Julia Wiaderny, Karolina Wylężek

czas: 40 min.

Pokaz jest finałem warsztatów prowadzonych przez Piotra Wacha w okresie kwiecień – czerwiec 2015 oraz wrzesień – listopad 2015. Pierwszy etap warsztatów polegał na wypracowaniu cielesno-ruchowego monologu opartego na tekście Angeliki Lidell „Rok Ryszarda”. Drugi etap to przygotowanie materiału tanecznego, praca nad poszczególnymi scenami oraz wykreowanie spektaklu. „Jesteś taka młodziutka…” to przestrzeń męskich lęków, potrzeb, kompleksów opowiedziana przez ciała kobiet. „Rok Ryszarda” to 30-stronicowy monolog króla Ryszarda III, kalekiego władcy i bezwzględnego mordercy. Ekwiwalentem tekstu stały się pełne napięć i smutku obrazy powstałe w wyniku kreacji cielesnej każdej z dziewczyn. Bohaterki przechodzą z euforycznych stanów niemal do maligny, wyrażając (nie zawsze) niemymi ciałami rywalizację, tęsknotę, żal, smutek.
                                                               Piotr Mateusz Wach

Wstęp wolny, obowiązuje rezerwacja miejsc./ BRAK WOLNYCH MIEJSC!!!!!

Szczegółowe informacje:

Teatr ROZBARK
Biuro Obsługi Widza

tel.: 32 428 13 11
e-mail: bow@teatrrozbark.pl
ZAPRASZAMY NA FB: CIAŁO MEDIUM