CIAŁO JAKO MEDIUM
POKAZ FINAŁOWY

13 listopada (piątek) o godzinie 19.00 na deskach Teatru ROZBARK podsumowanie autorskiego projektu Anny Piotrowskiej „Ciało jako medium”, finansowanego w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Myśl w ruchu”.

W marcu 2015 Teatr ROZBARK rozpoczął realizację autorskiego projektu Anny Piotrowskiej „Ciało jako medium”, finansowanego w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Myśl w ruchu”. Program adresowany był do młodzieży licealnej,  partnerami projektu były trzy bytomskie szkoły: I LO im. Jana Smolenia, Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2, IV LO im. Bolesława Chrobrego. Projekt realizowany był w Teatrze ROZBARK i w szkołach partnerskich, zakończy się pokazami powarsztatowymi na scenie Teatru ROZBARK 13 listopada 2015.

Głównym celem programu było poszerzenie wiedzy uczniów szkół partnerskich z zakresu teatru tańca i ruchu, poprzez nieodpłatne wykłady, seminaria i warsztaty praktyczne dotyczące cielesności, ruchu i pracy nad świadomością ciała.

Ponadto projekt służył integrowaniu bytomskiej młodzieży poprzez sztukę tańca. W ramach programu uczniowie mieli możliwość obejrzenia 19 spektakli (zarówno z repertuaru Teatru, jak i przedstawień gościnnych), po których odbywały się spotkania Dyskusyjnego Klubu Sztuki Tańca „dekatesy”.

Program wieczoru:„Ja KOB.”

koncepcja, choreografia:

Katarzyna Kostrzewa/ Laboratorium ciało z głosu

 wykonanie:

Natalia Boguś, Justyna Brożek, Michalina Brzezińska, Kinga Dudziuk, Marta Kawczak, Agata Laszczyk, Magdalena Matysek, Anna Słomka, Martyna Zakrzewska, Karolina Ziętek

czas: 20 min. 

Matka, siostra, córka, przyjaciółka.

Kilka kobiet w różnym wieku.

Kim są?

Powiewem wieczności, której kobiecość jest stałym nieodłącznym elementem.

Przybierającym różne formy, a jednak niezmiennym i ponadczasowym.

Zależnością, oczekiwaniem, wsparciem.

Są jednością, pomimo, iż każda z nich stanowi odrębną całość.

Reprezentują cały znany nam i nieznany świat.

Są wszystkim i niczym.

Etiuda jest efektem kilkumiesięcznej pracy wielu kobiet – artystek. Praca nad etiudą obejmowała szeroko zakrojone poszukiwania na płaszczyźnie tańca, ruchu, posługiwania się głosem, oddechem, artykulacją. Jej końcowa forma stanowi kolaż najciekawszych odkryć
i wrażeń z badania wzajemnych zależności głosu i ruchu w pracy scenicznej. Powstała forma zrodziła się z autentycznych poszukiwań coraz to nowszych środków wyrazu, które wpłynęły na wspieranie i budowanie scenicznej treści. Temat kobiecości pojawił się spontanicznie
w trakcie pracy nad etiudą. Zderzenie kobiet i dziewcząt w różnym wieku pozwoliło nam dostrzec różnice w myśleniu o ciele. Zaowocowało również odkryciem odmiennego postrzegania roli kobiecości w codziennych działaniach.

        Katarzyna Kostrzewa

„Deszcze niespokojne”.

koncepcja, choreografia: 

Kamil Bończyk/ Laboratorium przedmiotu

                                      wykonanie:                                            Wiktoria Choińska, Karolina Grzegorzewicz, Wiktoria Łucja Łuczak, Bożena Suwaj

muzyka:

dźwięk deszczu,

czas: 25 min.

Pokaz z warsztatów laboratoryjnych utrzymany zostanie w charakterze performatywnym z zastosowaniem działań ruchowych oraz scen wykorzystujących elementarne zadania aktorskie. Uczestnicy wykażą się wiedzą i umiejętnościami jakie nabyli podczas całości trwania kursu, którego głównym założeniem było obcowanie z przedmiotem w celu nadania mu możliwie szerokiej gamy zastosowań, możliwości i metafor. Przedmiot w założeniu stać się miał nowym medium przekazu kooperującym z ciałem i emocją, tak aby mógł zaistnieć jako pełnoprawny partner dla wykonawcy jak i źródło przekazu. Pokaz jest więc nie tyle efektem końcowym, a raczej kolejnym etapem procesu, podczas którego uczestnicy zostaną postawieni w zupełnie innej sytuacji jaką jest realizowanie pewnych zadań w konfrontacji z publicznością. Całość naszej pracy inspirowana jest twórczością Tadeusza Kantora, Wsiewołoda Meyerholda, posiłkujemy się także dokonaniami Konstantego Stanisławskiego i Michaiła Czechowa.
                                                                         Kamil Bończyk

„Jesteś taka młodziutka, taka delikatna, taka biała, że właściwie mogłabyś leżeć w tej trumnie”.

koncepcja, choreografia: 

Piotr Mateusz Wach / Laboratorium ciało jako medium

wykonanie:  

Anna Banasik, Jadwiga Krowiak, Laura Mikuda, Katarzyna Mikulec, Justyna Mucha, Anna Orkisz, Martyna Sroczyńska, Laura Szewczyk, Anna Wachlarz, Julia Wiaderny, Karolina Wylężek

czas: 40 min.

Pokaz jest finałem warsztatów prowadzonych przez Piotra Wacha w okresie kwiecień – czerwiec 2015 oraz wrzesień – listopad 2015. Pierwszy etap warsztatów polegał na wypracowaniu cielesno-ruchowego monologu opartego na tekście Angeliki Lidell „Rok Ryszarda”. Drugi etap to przygotowanie materiału tanecznego, praca nad poszczególnymi scenami oraz wykreowanie spektaklu. „Jesteś taka młodziutka…” to przestrzeń męskich lęków, potrzeb, kompleksów opowiedziana przez ciała kobiet. „Rok Ryszarda” to 30-stronicowy monolog króla Ryszarda III, kalekiego władcy i bezwzględnego mordercy. Ekwiwalentem tekstu stały się pełne napięć i smutku obrazy powstałe w wyniku kreacji cielesnej każdej z dziewczyn. Bohaterki przechodzą z euforycznych stanów niemal do maligny, wyrażając (nie zawsze) niemymi ciałami rywalizację, tęsknotę, żal, smutek.
                                                               Piotr Mateusz Wach

Wstęp wolny, obowiązuje rezerwacja miejsc./ BRAK WOLNYCH MIEJSC!!!!!

Szczegółowe informacje:

Teatr ROZBARK
Biuro Obsługi Widza

tel.: 32 428 13 11
e-mail: bow@teatrrozbark.pl
ZAPRASZAMY NA FB: CIAŁO MEDIUM

Zarysować przestrzeń
Laboratorium przedmiotu

Przestrzeń i emocje wyrazić można nie tyle ruchem co słowem, bądź krzykiem czy śmiechem. O tym jak pracuje się z emocjami, partnerem a także rekwizytem opowiada prowadzący LABORATORIUM PRZEDMIOTU Kamil Bończyk.

Krzyk

„Nie myśl logicznie!!! Wyładuj się!!! Działamy intuicyjnie. Ciało działa naturalnie. Pracuj ze zmęczeniem, uwolnij umysł."

You to be

Emocja

"Ciało się układa do danej emocji. Przerysuj emocję. Więcej emocji w ciele. W teatrze emocje się naddaje. Musisz potrafić wejść w daną emocję na „pstryk”. Jeśli nie wygenerujesz emocji na raz, nie wejdziesz na wyższy poziom. Nie będziesz w stanie”.

You to be

 Wróg mojego wroga jest moim wrogiem, czyli historia faceta który zdradzał każdą po kolei...

„Trzymacie jeden temat (macie wspólnego wroga), zadaniem jest zbliżyć się do siebie, działać na siebie, prowokować. Ważne będzie podejście to jak będziecie prowokować. Temat ma Wam dać emocje – nie literatura!!! Podążaj za ciałem, co ciało Ci mówi. Musicie brać z siebie, z ciała. Trzymajcie emocje cały czas – ale doprowadźcie do wspólnej ideii. Klucz: mamy tą niechęć, musimy się przez nią przebijać. Szukajcie rzeczy, które mogą zmienić oblicze sytuacji. Ja chcę poczuć napięcie wynikające z sytuacji. Myśl o stanie i działaniu”.

                                      

                             

                                       

 Działanie z przedmiotem, wykreować przestrzeń, sytuację

„Poczuj się blisko z przedmiotem. Przedmiot może ułatwić, pomagać, odciągnąć uwagę od siebie. W scenach z rekwizytem, ważne by nie skupiać uwagi tylko i wyłącznie na pracy z przedmiotem tak by nie zafiksować się, że muszę coś zrobić, ale myśleć przez sytuację. Daj sobie czas. Muszę rozwiązać konflikt z użyciem parasolki. Prowokuj działania, działaj w przestrzeni. Wydłużaj sceny, wyczekaj, pokaż”.

  Układanie Przedmiotu

Ćwiczenie polegające na formowaniu z siebie przedmiotów. „Mając w głowie obraz przedmiotu, działamy trójwymiarowo. Nastąpiła tu pewna zmiana. Tym razem dziewczyny wystąpiły w roli przedmiotów (…). Chcę sprawdzić czy Wasze ciała będą w tym funkcjonować. Co można zrobić z przedmiotem? Na scenie musi się wydarzyć to prawdopodobieństwo działania – ta historia tworzy się tu i teraz. Róbcie „na rybę rzeczy” – czyli, co Wam przychodzi do głowy”.

 

POKAZ FINAŁOWY WSZYSTKICH TRZECH LABORATORIÓW JUŻ 13 listopad godz. 19:00/ TEATR ROZBARK/WSTĘP WOLNY/ OBOWIĄZUJE WCZEŚNIEJSZA REZERWACJA

TEATR ROZBARK

ZAPRASZAMY DO ŚLEDZENIA AKTUALNOŚCI NA FB: CIAŁO MEDIUM

P R O C E S   T W Ó R C Z Y
laboratorium ciało jako medium

Wrześniowe zajęcia z  L a b o r a t o r i u m  C i a ł o   j a k o     M e d i u m, podobnie jak przed wakacjami przebiegały według ustalonego scenariusza, podobnie ale nie tak samo. Zajęcia zaczynają się od i n t e n s y w n e j   r o z g r z e w k i  i przechodzą w coraz bardziej zaawansowane k o m b i n a c j e  t a n e c z n e.

J ę z y k  t a n e c z n y  Wacha opereuje dynamicznymi zmianami kierunków, poziomów, wykorzystywaniem maksymalnie przestrzeni. Charakterystyczne przejścia w podłodze, przewroty z przesunięciem, praca z wykorzystaniem c o n t r a c t i o n, i ciągła gra pomiędzy otwieraniem a zamykaniem ciała w ruchu - to często sprawiająca kłopot uczestnikom część lekcji. Najważniejsza wydaje się praca nad r o z c i ą g a n i e m  i  o t w i e r a n i e m  c i a ł a  w  r u c h u. Najczęściej powtarzające się słowa to: "O t w ó r z,  w y c i ą g n i j, s i ę g a j,  r o z ł ó ż,  w y r z u ć,  p ł y ń".

Coraz bardziej zaawansowany trening przekłada się na coraz lepszy poziom i zapał uczestniczek l a b o r a t o r i u m. A to tylko połowa czterogodzinnego procesu. 

W dalszej części dziewczyny pracują z  i m p r o w i z a c j ą, dzięki której powstają indywidualne rozwiązania ruchowe, połączone na końcu w grupowe sceny. Zadania o charakterze często abstrakcyjnym pozbawione są o d t w a r z a n i a  emocji w sposób zewnętrzny. Uważność skierowana jest na w e j ś c i e  w  konkretny  s t a n   e m o c j o n a l n y, poprzedzony indywidualną p r a c ą   n a d  t e k s t e m. 

                                           

Przygotowywany w ramach LABORATORIUM CIAŁO JAKO MEDIUM spektakl Jesteś taka młodziutka, taka delikatna, taka biała, że właściwie mogłabyś leżeć w tej trumnie, w reż.i chor. Piotra Mateusza Wacha będzie można zobaczeć 13 listopada o godz.19:00 w Teatrze Rozbark.

NA SCENIE ZAPREZENTUJĄ SIĘ WSZYSTKIE TRZY GRUPY LABORATORYJNE.

13 listopad/godz.19:00/WSTĘP WOLNY
ZAPRASZAMY na FINAŁ PROJEKTU

AKTUALNOŚCI na FB: Ciało Medium

  R U S Z A J Ą   L A B O R A T O R I A

Wakacje za nami. Nadszedł  w r z e s i e ń, jesień, szkoła i  c z a s artystycznych wyzwań ciąg dalszy. Po dwumiesięcznej przerwie kontunujemy program l a b o r a t o r i ó w i zapraszamy nowych u c z e s t n i k ó w.

W a r s z t a t y zaplanowane są od 10 września do 13 listopada 2015, i w tym dniu odbędzie się finałowy p e r f o r m a n c e  

z udziałem wszystkich grup laboratoryjnych.

Na scenie zaprezentują się uczestnicy:

l a b o r a t o r i u m p r z e d m i o t u pod opieką (Kamila Bończyka), 

l a b o r a t o r i u m   c i a ł o  z  g ł o s u (Katarzyna Kostrzewa)
i l a b o r a t o r i u m  c i a ł o  j a k o  m e d i u m (Piotr Wach).

 Z A P R A S Z A M Y młodzież licealną.

Zapisy i info. cialomedium@gmail.com
Zapraszamy do śledzenia aktualności na: FB
MIEJSCE: TEATR ROZBARK

WIĘCEJ INFORMACJI:
Laboratorium Ciało z głosu
Laboratorium przedmiotu
Laboratorium Ciało jako medium

ROZKLAD ZAJĘĆ:

Laboratorium przedmiotu /czwartki/ od 10.09./ 17:30 - 21:30/  Video z zajęć
Laboratorium ciało jako medium/ soboty/ od 19.09./11:00 - 15:00/
Video z zajęć
Laboratorium ciało z głosu/ w każdą niedzielę/ od 20.09./ 15:00 - 19:00/  
Video z zajęć

Poniżej fotorelacja z ostatnich czerwcowych zajęć:

LABORATORIUM PRZEDMIOTU

LABORATORIUM CIAŁO Z GŁOSU

 LABORATORIUM CIAŁO JAKO MEDIUM

Laboratorium Ciało z głosu. 
CIAŁO z GŁOSU czy GŁOS z CIAŁA

POCZUCIE ULGI

Często nie zdajemy sobie sprawy jak bardzo pospinane są nasze ciała. Zapominamy o głębokim oddychaniu, nie mamy czasu ani nawyku zatrzymywania się w ciągu dnia na krótki świadomy trening „10 pełnych wdechów i wydechów”, nie wspominając o dluższej formie aktywności. Nasze pospinane od stresów ciała z przygarbionymi plecami, zapadniętymi łopatkami wołają o chwilę uwagi i troski.

Na ostatnich zajęciach laboratorium ciało z głosu poruszonych zostało kilka kwestii; począwszy od świadomego oddychania, przechodząc do pracy z głosem kończąc na kreacji ruchu. Po serii ćwiczeń rozluźniających cały aparat ruchu, można było swobodnie przejść do ćwiczeń angażujących głos. Praca z głosem w głównej mierze inicjowała zadania z murmurando. Etapem finalnym był T A N I E C.

WSZYSTKO ZACZYNA SIĘ OD WESTCHNIENIA....

„Westchnij na dźwięku”, „pozwól by dźwięk wydarzył się na pewnym określonym tonie” czy „niech dźwięk trwa na określonej wysokości tonu”. Zwroty są używane po to, aby uniknąć słowa „zaśpiewaj”, które mogłoby wywołać nawykową reakcję. Niektórzy ludzie na podaną wysokość dźwięku reagują natychmiastowym: „Nie umiem śpiewać” albo „Słoń nadepnął mi na ucho”, inni natomiast wydają dźwięk różniący się całkowicie od tego, którym posługują się w mówieniu, ponieważ zostali nauczeni śpiewu. Słowo „śpiew” jest za bardzo obciążone znaczeniowo (…), nie ma żadnej różnicy w mechanizmie fizycznym przy mówieniu i śpiewaniu, poza tym, że w śpiewie utrzymuje się dźwięk, natomiast w mowie zmienia się go natychmiast.”[1]

UWALNIANIE WIBRACJI: REZONATOR GŁOWOWY

Kolejne ćwiczenia skupiające się na wzmacnianiu i uwalnianiu wibracji głosu pojawiły się w czasie wykonywania m u r m u r a n d a. Prawidłowa praca w tym przypadku otwiera cały aparat fonacyjny, począwszy od obszaru oddechowego w głębi ciała a kończąc na ustach. Na początku uwaga skierowana jest na małym obszarze rezonującym czyli ustach. Kolejny obszarem rozbrzmiewająco - rezonującym jest głowa. Z głowy droga prowadzi już tylko do ciała, które może również rezonować. Dotychczas dziewczyny eksplorowały mniejsze obszary, wykorzystując murmurando i pracę ze świadomści ciała.

Serię ćwiczeń rozgrzewających, wzmacniających i uwalniających wibracje głosowe zamknęła część taneczna. Dziewczyny za każdym razem uczą się nowych kombinacji. Na ostatniej leckji po raz pierwszy pracowały nad własnymi układami. Efekt ich pracy już niebawem będzie można oglądać na BLOGU.

---

[1] Kristin Linklater,  Uwolnij swój głos. Tworzenie obrazów w pracy nad głosem i mową, PWST im. L.Solskiego, Kraków, 2011.