CIAŁO JAKO MEDIUM

CIAŁO OBECNE
część I

Za nami pierwsze dwa tygonie od rozpoczęcia Laboratoriów. Pełni entuzjazmu, pasji i ciekawości uczestnicy poznają, doświadczają i poszerzają swój warsztat artystyczny w zakresie sztuki tańca i ruchu, pracy z rekwizytem a także pracy z głosem.

LABORATORIUM CIAŁO JAKO MEDIUM
Piotr Wach

LABORATORIUM CIAŁO JAKO MEDIUM to przede wszystkim przygoda z tańcem, ruchem i wyobraźnią przestrzenno – ruchową, nie do końca zaś zamykająca się w granicach przestrzeni ruchowej.

W swojej propozycji Piotr Wach zestawił warsztat taneczny, metodę Alexandra i improwizację, połączoną z budowaniem postaci scenicznej. Pierwszą część wypełnia: rozgrzewka, kombinacje taneczne oraz streching. To zaledwie i aż trwająca 1,5 h część warsztatu, która w zintensyfikowany sposób dostarcza podstawowych narzędzi z zakresu tańca jak i przygotowuje uczestników do samodzielnej dalszej eksploracji, którą zakłada trzecia i zarazem ostatnia część zajęć, jaką jest IMPROWIZACJA.

TRENING RELAKSU, to trwająca około godzinę uzyskiwana metodą Alexandra środkowa część warsztatów. Celem działania poprzez tą metodę jest osiąganie każdorazowo w jak największym stopniu stanu "czystego umysłu", zakładającym gotowość do działania tu i teraz. Najpierw następuje obserwacja siebie w ruchu po czym leżąc z zamkniętymi oczami uczestnicy próbują całkowicie zrelaksować swoje ciała. Percepcja przekierowana zostaje do wewnątrz, do obserwacji myśli i pytań zadawanych sobie w trakcie ćwiczenia: „słucham siebie”, „czy odrzucam rzeczywistość (myśli) czy akceptuję je? „czy współpracuję z innymi?”, „czy mój ruch wynika z potrzeby ciała, czy potrafię słuchać swojego ciała?”

Eksperymentalny charakter tej części ma za zadanie otworzyć uczestników na nieoczywiste, nieschematyczne działania improwizacyjne. Improwizacje przeprowadzane będą na rozdanym wcześniej tekście (wybrane monologi ANGÉLICII LIDDELL). Próba przetworzenia fragmentów literackich odbywać się będzie z wykorzystaniem dowolonych środków wyrazu, głównie przez ruch z wyjątkiem przekazu werbalnego.

Najważniejszym zadaniem tego procesu jest uruchomienie pokładów wyobraźni ruchowo –przestrzennej (dostarczonej dzięki I i II części Laboratorium) i umiejętność łączenia jej z wyobrażonym działaniem postaci, nakreślonym w tekście. Zadaniem uczestników będzie między innymi odnalezienie motywacji do ruchu. W wyniku obserwacji pojawiły się pierwsze pytania, dotyczące postaci, których kontynuację będzie można obserwować w dalszym procesie.

1) Będąc w sytuacji, w kontekście tekstu – kim jestem?

2) Gdzie się znajduję, i w jaką abstrakcję mogę to włożyć?

3) My wszystkie tworzymy Ryśka.

4) Odnaleźć jego fizyczność, przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. My – jako jedna osoba.